Icía Lagares Sanmiguel (3º ESO B) achéganos a gravación de “Tembra un neno n'húmido pórtico”, de Follas Novas, na voz de súa avoa Josefina Isabel Suárez Midón (80 anos).
IES Lamas de Abade (Santiago de Compostela)
#_rdc_25 @aelg @CasadeRosalia
Tembra un neno n'húmido pórtico.
D'a fame e d'o frío
Ten o sello, o seu rostro de anxel,
Ind'hermoso mais mucho, e sin brillo.
Farrapento e descalzo, n'as pedras
Os probes peiños,
Que as xiadas d'o inverno lañaron,
Apousa indeciso.
Pois pare's que ll'os cortan coitelos
D'aceirados fios.
Coma can sin palleiro nin dono,
Que todos desprczan,
N'un corruncho s'esconde tembrando
D'a dura cscaleira.
E cal lirio se dobra ô secárese,
O inocente á dourada cabesa
Tamen dobra, esbaesido c'a fame,
E descansa c'o rostro n'as pedras.
E mentras qu'el dorme
Trist'imaxen' d'a dor y á miseria,
Van e vén ¡á adoraren o Altísimo!
Fariseyos, os grandes d'a terra,
Sin que o ver d'o inocente orfandade
Se calme d'os ricos
A sede avarienta.
O meu peito c'angustia s'oprime
¡Señor! ¡Dios d'o ceo!
¿Por qué hay almas tan negras e duras?
¿Por qué hay orfos n'a terra Dios boeno?
Mais n'en vano sellado está ó libro
D'os grandes misterios...
Pasa á groria, o poder y á alegría...
Todo pasa n'a terra. ¡Esperemos!
Ningún comentario:
Publicar un comentario